عملکرد گوش

عملکرد گوش

عملکرد گوش : گوش در بدن انسان یکی از اعضای حسی است که وظیفهٔ گوش دادن و دریافت صداها را بر عهده دارد. عملکرد گوش در بدن از چندین بخش تشکیل شده است.

شنوایی چه فرایندی دارد 

فرآیند شنوایی در گوش در سه مرحله اصلی اتفاق می‌افتد: جمع آوری صدا، انتقال صدا و تفسیر صدا.

1. جمع آوری صدا: پینه‌های گوش که به صورت دو قسمتی شبیه به یک کاسه شکل هستند که صداها را می‌گیرند و به سمت کانال صوتی بیرونی هدایت می‌کنند.
2. انتقال صدا: در این مرحله، صداهای جمع آوری شده توسط پینه‌های گوش به کانال صوتی میانی منتقل می‌شوند و سپس به کانال صوتی درونی یا همان جریان خون در گوش داخلی منتقل می‌شوند. 
3. تفسیر صدا:  این اعصاب صوتی اطلاعات صوتی را به مغز منتقل می‌کنند تا تفسیر و تشخیص صداها انجام شود. مغز سپس این اطلاعات را پردازش کرده و به ما این امکان را می‌دهد که صداها را بشنویم و درک کنیم.

نکات برای حفظ عملکرد سالم گوش

پیشگیری کلیدی برای حفظ عملکرد سالم گوش است. تغییرات در سبک زندگی مانند کاهش تعریض به محیط‌های پرصدا و استفاده از تجهیزات حفاظتی، به بهبود بلندمدت سلامت شنوایی کمک می‌کنند. بررسی‌های منظم با اتولاریس‌ها نقطه کنترلی برای نظارت بر سلامت شنوایی فراهم می‌کنند.

تأثیر کاهش شنوایی بر سلامت روان

 تحقیقات نشان می‌دهد ارتباطی میان نقص شنوایی درمان نشده و کاهش شناختی وجود دارد. برخورده با جنبه‌های روانی این نقص از اهمیت زیادی برخوردار است.

قسمت های مختلف گوش

1.  گوش بیرونی (External Ear)
2. گوش میانی (Middle Ear)
3. گوش درونی (Inner Ear)

بخش های گوش بیرونی (External Ear)

• پینه‌های گوش (Auricle)
• کانال صوتی بیرونی (External Auditory Canal)

عملکرد پینه‌ها (Auricle)

•  جمع آوری صدا: پینه‌ها با شکل و ساختار خاص خود، صداها را جمع آوری می‌کنند. آنها قادرند صداها را از محیط اطراف تشخیص دهند و به سمت کانال صوتی بیرونی هدایت کنند.
• تقویت صدا: پینه‌ها به دلیل شکل منحصر به فرد خود، قادر به تقویت برخی فرکانس‌های صدا هستند، به خصوص فرکانس‌های بالا.

عملکرد کانال صوتی بیرونی (External Auditory Canal)

• هدایت صدا: کانال صوتی بیرونی یک لوله دراز و باریک است که صداها را از پینه‌ها به سمت داخل گوش هدایت می‌کند. صداها از طریق این کانال به داخل گوش می‌رسند.
• حفاظت: کانال صوتی بیرونی به عنوان یک باریکه محافظ عمل می‌کند و مانع ورود ذرات خارجی ناخواسته به گوش می‌شود. علاوه بر این، تولید موم توسط غده‌های موجود در کانال صوتی بیرونی، کمک به حفظ رطوبت و تمیزی داخل گوش می‌کند.

بخش های گوش میانی (Middle Ear)

• غشای تمپانی (Tympanic Membrane)
• دستگاه استوپ (Ossicles)

عملکرد غشای تمپانی (Tympanic Membrane)

•  انتقال امواج صوتی: غشای تمپانی یا غشای گوش دریافت کننده صداها است. وقتی امواج صوتی وارد کانال صوتی بیرونی می‌شوند، این غشا لرزش می‌کند و امواج صوتی را به لوله‌های هوایی گوش میانی منتقل می‌کند.

عملکرد دستگاه استوپ (Ossicles)

• تقویت امواج صوتی: گوش میانی شامل سه استخوان کوچک است که به ترتیب نام‌های اندامکده (Malleus)، سنگزن (Incus) و استخوان تیاز (Stapes) را دارند. این استخوان‌ها به هم وصل شده‌اند و تشکیل یک زنجیره استوپ را می‌دهند. 

بخش های گوش درونی (Inner Ear)

•  گیرنده‌های حسی (Cochlea)
• سه لوله نیمه دایره‌ای (Semicircular Canals)
• حفره‌ای که به آن کوچک اطلاق می‌شود (Vestibule)

کاربرد استخوان صداگیر (Cochlea)

• تشخیص امواج صوتی: استخوان صداگیر، ساختار اصلی گوش درونی است که برای تشخیص امواج صوتی مسئول است. وقتی امواج صوتی از گوش میانی به گوش درونی منتقل می‌شوند، این امواج لرزش‌های کوچک در استخوان صداگیر ایجاد می‌کنند.

سیستم تعادل (Vestibular System)

• حس تعادل: گوش درونی شامل سه عضو حس تعادل است که به ترتیب نام‌های سه‌گانه (Semicircular Canals)، ساکولا (Saccule) و اوتولیت (Utricle) را دارند. این عضوها حرکت‌ها، جهت‌ها و تغییرات تکانه را تشخیص داده و به سیستم عصبی اطلاعات مربوط به تعادل بدن را ارسال می‌کنند.

درمان کاهش شنوایی

استفاده از سمعک می‌تواند برای افرادی که با کم شنوایی مواجه هستند، یک راه‌حل موثر و مؤثر باشد. با مراجعه به متخصص شنوایی، انتخاب سمعک مناسب و آموزش‌های لازم، می‌توانید بهبود چشمگیری در کیفیت شنوایی خود تجربه کنید و به زندگی پرانرژی و فعالی دوباره باز گردید.